Annette is geboren en getogen in Den Helder. “Mijn ouders zaten allebei bij de Marine. In de zomer fietste ik samen met mijn broertje bijna elke avond naar Huisduinen om de zon in de zee te zien zakken. Daar heb je het mooiste uitzicht op een nieuw waddeneiland: de razende bol. Ik houd van eb en vloed, van scheermessen en lamsoor. Ik wilde vroeger straaljagerpiloot worden maar toen ik tien jaar was en een bril kreeg, was dit geen optie meer.” Wat ze toen wilde worden, wist Annette niet meer: ze vond en vindt zoveel leuk. “Ik houd van verdwalen, ontdekken en leren. Ik was altijd met innovatieve projecten bezig op scholen en wilde veel meer kinderen in contact brengen met actuele wetenschap. Op een bijeenkomst van onderwijsvernieuwers ontmoette ik Jerry Knotter, een jonge schoolleider die met zoveel passie over zijn baan sprak, dat ik dacht: dat wil ik ook! Ik startte met solliciteren, middenin corona, en werd aangenomen op Daltonschool Oegstgeest.” Het mooiste aan daltononderwijs vindt Annette dat kinderen zelf aan het stuur zitten. “Dat zie je bij ons op school ook aan de schoolkrant; die wordt elke keer helemaal zelf door de leerlingen gemaakt.” “Ik houd van verschillen, dat iedereen anders is. Samen weten we zoveel meer. Op mijn basisschool in Den Helder zaten kinderen met ouders uit alle windstreken: Suriname, de Antillen, Maleisië en de Molukken. De feesten in de tuin van tante Astrid, de beste vriendin van mijn moeder, met zelfgemaakt eten, jong en oud door elkaar heen en dansen tot je niet meer kon: dat zijn gelukkige herinneringen. Zo ziet mijn ideale wereld eruit: als een picknick waar iedereen welkom is. Een informeel samenzijn. Iedereen brengt iets mee en je kan lekker jezelf zijn in een bont gezelschap.” Er zijn in ieders leven verrassende zaken waar maar weinig mensen weet van hebben. Ook Annette heeft zulke ‘geheimen’. Eén ervan? “Ik heb een tijd schoonspringen als hobby gehad.”
